Συνάδελφοι,
Μέρες τώρα διαβάζουμε στο blog αυτά που γράφονται σχετικά με τη συγκέντρωση της Δευτέρας 1/2/2010 στην ΕΠΕΙΑ. Σαν συντονιστική, δεν μπορούμε ούτε να αποτρέψουμε αλλά ούτε και επικροτήσουμε μια τέτοια απόφαση. Προβληματιζόμαστε όμως στο σκοπό και στα οφέλη που μπορεί να έχει μιας τέτοιας μορφής κινητοποίηση τη στιγμή αυτή.
Μπορεί ο κάθε αγανακτισμένος να γράφει ότι θέλει, υπό το κάλυμμα της ανωνυμίας, πράγμα το οποίο δεν ισχύει για μας, εφ΄ όσον όλοι γνωρίζετε ποιοί είμαστε.
Κατ΄ αρχήν μια κινητοποίηση προϋποθέτει δυο πράγματα: κινητοποιούμενους, και σκοπό.
Κινητοποιούμενοι, έχουμε δει στο παρελθόν ότι δεν υπάρχουν, και θυμίζω:
-Συγκέντρωση στο υπουργείο Οικονομίας, μετά βίας 250 άτομα.
-Προτάσεις για εναλλακτική μορφή διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα που προτείναμε στην επέτειο των 3 μηνών από το κλείσιμο της Ασπίδας , μηδέν.
-Συγκέντρωση στην Επιθεώρηση Εργασίας στη Νέα Ιωνία παρά τη κινητοποίηση που κάναμε, 40 άτομα από ΑΕΓΑ και κανένας από ΑΕΑΖ.
Επομένως, μια συγκέντρωση 10-20 άντε 40 ατόμων δείχνει δημόσια όχι μόνο αποδυνάμωση αλλά και αδιαφορία μας.
Πάμε τώρα στο σκοπό της κινητοποίησης. Το αίτημα θα είναι ποιο, να ανοίξει η Ασπίδα; Να πάρουμε εδώ και τώρα τις αποζημιώσεις μας; Διαβάζοντας τα γραφόμενα, καταλαβαίνουμε ότι ο καθένας έχει στο μυαλό του διαφορετικά αιτήματα. Άλλον που δε δουλεύει τον απασχολεί το εργασιακό και η απορρόφηση. Εκείνον που δουλεύει τον απασχολεί η αποζημίωση του. Δεν έχουμε καταλάβει, ή μάλλον δεν το έχουμε διαβάσει εδώ ακόμη. Αν υποθέσουμε ότι αίτημα είναι οι αποζημιώσεις μας, αυτό που θα μας πούνε είναι ότι αυτό είναι αρμοδιότητα του εκκαθαριστή, ο οποίος θα οριστεί από το δικαστήριο στις 18/2 όπως όλοι γνωρίζουμε παρά την αρχική απόφαση να οριστεί τον Οκτώβριο (Κάποιοι προφανώς πίεσαν για να αλλάξει η ημερομηνία). Άρα αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να γίνει τίποτα πριν τον διορισμό του εκκαθαριστή.
Η δική μας σκέψη είναι να περιμένουμε τον διορισμό του εκκαθαριστή και μετά οργανώνουμε την αντίδρασή μας. Με το να γράφουμε ότι άκουσα ότι θα πληρωθεί αυτό ή εκείνο ή ότι εμένα μου είπαν ότι δεν υπάρχει προνόμιο, ή ότι ο νέος επόπτης χαρτοφυλακίου είπε στο φίλο μου αυτό, δεν οδηγούμαστε πουθενά .
Και πάλι λέμε ότι, δε έχουμε λόγο να αποτρέψουμε οποιαδήποτε κινητοποίηση, από οποιονδήποτε και από οσουσδήποτε, απλά ότι κάνουμε θα πρέπει να είναι με ξεκάθαρους στόχους και σκοπούς.
Και μια και διαβάζουμε όλα αυτά, βλέπουμε ότι η κύρια αν όχι αποκλειστική στόχευση είναι στην ΕΠΕΙΑ και τους επόπτες. Μήπως θα έπρεπε να σκεφτούμε και κάποια άλλη αντίδραση όπως π.χ. στον υπαίτιο όλων αυτών, στον κ. Ψωμιάδη, που γι αυτόν δεν ακούγεται κουβέντα, με κάποιας μορφής αντίδραση όπως π.χ. νομική διεκδίκηση στρεφόμενοι κατά της προσωπικής του περιουσίας; Πόσοι (επώνυμα) είναι διατεθειμένοι να το κάνουν;
Και κάτι άλλο. Πολλοί κατηγορούν τη συντονιστική για αδιαφορία, για βόλεμα κλπ. Δεν θα πούμε τίποτα άλλο, ας σκεφτούν, όμως όσοι τα γράφουν, τι ενέργειες έχουμε κάνει μέχρι τώρα και τι έχουμε πετύχει και τέλος πόσοι από τους ανώνυμους γραφείς (αλήθεια γιατί η ανωνυμία;) έχουν έρθει στα γραφεία του συλλόγου να προσφέρουν το παραμικρό όλο αυτό το διάστημα.
Μέρες τώρα διαβάζουμε στο blog αυτά που γράφονται σχετικά με τη συγκέντρωση της Δευτέρας 1/2/2010 στην ΕΠΕΙΑ. Σαν συντονιστική, δεν μπορούμε ούτε να αποτρέψουμε αλλά ούτε και επικροτήσουμε μια τέτοια απόφαση. Προβληματιζόμαστε όμως στο σκοπό και στα οφέλη που μπορεί να έχει μιας τέτοιας μορφής κινητοποίηση τη στιγμή αυτή.
Μπορεί ο κάθε αγανακτισμένος να γράφει ότι θέλει, υπό το κάλυμμα της ανωνυμίας, πράγμα το οποίο δεν ισχύει για μας, εφ΄ όσον όλοι γνωρίζετε ποιοί είμαστε.
Κατ΄ αρχήν μια κινητοποίηση προϋποθέτει δυο πράγματα: κινητοποιούμενους, και σκοπό.
Κινητοποιούμενοι, έχουμε δει στο παρελθόν ότι δεν υπάρχουν, και θυμίζω:
-Συγκέντρωση στο υπουργείο Οικονομίας, μετά βίας 250 άτομα.
-Προτάσεις για εναλλακτική μορφή διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα που προτείναμε στην επέτειο των 3 μηνών από το κλείσιμο της Ασπίδας , μηδέν.
-Συγκέντρωση στην Επιθεώρηση Εργασίας στη Νέα Ιωνία παρά τη κινητοποίηση που κάναμε, 40 άτομα από ΑΕΓΑ και κανένας από ΑΕΑΖ.
Επομένως, μια συγκέντρωση 10-20 άντε 40 ατόμων δείχνει δημόσια όχι μόνο αποδυνάμωση αλλά και αδιαφορία μας.
Πάμε τώρα στο σκοπό της κινητοποίησης. Το αίτημα θα είναι ποιο, να ανοίξει η Ασπίδα; Να πάρουμε εδώ και τώρα τις αποζημιώσεις μας; Διαβάζοντας τα γραφόμενα, καταλαβαίνουμε ότι ο καθένας έχει στο μυαλό του διαφορετικά αιτήματα. Άλλον που δε δουλεύει τον απασχολεί το εργασιακό και η απορρόφηση. Εκείνον που δουλεύει τον απασχολεί η αποζημίωση του. Δεν έχουμε καταλάβει, ή μάλλον δεν το έχουμε διαβάσει εδώ ακόμη. Αν υποθέσουμε ότι αίτημα είναι οι αποζημιώσεις μας, αυτό που θα μας πούνε είναι ότι αυτό είναι αρμοδιότητα του εκκαθαριστή, ο οποίος θα οριστεί από το δικαστήριο στις 18/2 όπως όλοι γνωρίζουμε παρά την αρχική απόφαση να οριστεί τον Οκτώβριο (Κάποιοι προφανώς πίεσαν για να αλλάξει η ημερομηνία). Άρα αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να γίνει τίποτα πριν τον διορισμό του εκκαθαριστή.
Η δική μας σκέψη είναι να περιμένουμε τον διορισμό του εκκαθαριστή και μετά οργανώνουμε την αντίδρασή μας. Με το να γράφουμε ότι άκουσα ότι θα πληρωθεί αυτό ή εκείνο ή ότι εμένα μου είπαν ότι δεν υπάρχει προνόμιο, ή ότι ο νέος επόπτης χαρτοφυλακίου είπε στο φίλο μου αυτό, δεν οδηγούμαστε πουθενά .
Και πάλι λέμε ότι, δε έχουμε λόγο να αποτρέψουμε οποιαδήποτε κινητοποίηση, από οποιονδήποτε και από οσουσδήποτε, απλά ότι κάνουμε θα πρέπει να είναι με ξεκάθαρους στόχους και σκοπούς.
Και μια και διαβάζουμε όλα αυτά, βλέπουμε ότι η κύρια αν όχι αποκλειστική στόχευση είναι στην ΕΠΕΙΑ και τους επόπτες. Μήπως θα έπρεπε να σκεφτούμε και κάποια άλλη αντίδραση όπως π.χ. στον υπαίτιο όλων αυτών, στον κ. Ψωμιάδη, που γι αυτόν δεν ακούγεται κουβέντα, με κάποιας μορφής αντίδραση όπως π.χ. νομική διεκδίκηση στρεφόμενοι κατά της προσωπικής του περιουσίας; Πόσοι (επώνυμα) είναι διατεθειμένοι να το κάνουν;
Και κάτι άλλο. Πολλοί κατηγορούν τη συντονιστική για αδιαφορία, για βόλεμα κλπ. Δεν θα πούμε τίποτα άλλο, ας σκεφτούν, όμως όσοι τα γράφουν, τι ενέργειες έχουμε κάνει μέχρι τώρα και τι έχουμε πετύχει και τέλος πόσοι από τους ανώνυμους γραφείς (αλήθεια γιατί η ανωνυμία;) έχουν έρθει στα γραφεία του συλλόγου να προσφέρουν το παραμικρό όλο αυτό το διάστημα.
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς.